صداوسیمای ایران؛ تهرانیِ بافرهنگ،شهرستانیِ بی شخصیت

به علاوه ی یه سری گـُهی که مردم با فرهنگ و فهیم تهران، طبق این مطلب محمد عزیز میل می کنند، باید عرض کنم صدا و سیما و بالاخص جناب ضرغامی هم از آن خوردنی ها نوش جان می کنند.
لطفا (اگه فرصت هست) حرف های محمد رو مطالعه و سپس ادامه ی مطلب رو بخونید.
سال هاست که وقتی فیلم ها و سریال های تلویزیون ایران رو می بینیم، به تمام افراد ساده لو، شیرین عقل، بی شعور، نادان، ساده لو، ژولیده پولیده، چَپَر چلاق (چلاغ؟)، شَل، ساده لو، با لباس پاره پوره، با لهجه ی عجیب و غریب و معمولا کولی، کالا چه زن و چه مرد، کلمه ی شهرستانی اطلاق می شه، صحبت من اینجا، اول با آقای ضرغامی و بعد تهیه کنندگان و بعد نویسندگان و بعد کارگردانان و بعد مردم با شعور و همه چی تموم تهران ـه، اینان که خود رو از ملت ایران جدا می بینند، اینان که ایران رو تهران می بینند، اینان که کمتر از 10% از جمعیت ایران رو تشکیل می دن و شعور خود رو بالا فرض می کنند؛ من به عنوان یک ایرانی وقتی تلویزیون رو روشن می کنم و می بینم که داره بهم توهین می شه، حالم از این صدا و سیما بهم می خورم. شما قضاوت کنید، چرا یک شهرستانی باید اینگونه به تصویر کشیده شه، چرا باید وقتی یک جوان نخبه ی اهل یکی از شهرستان های ایران، در یکی از دانشگاه های تهران قبول می شه، وقتی وارد دانشگاه شد سریع سیگار بکشه و معتاد شه، یا سریع عاشق شه یا سریع بره سراغ زید بازی (که مثلا هیچی ندیده). چرا همیشه تو این فیلم ها، فقط یک تهرانی ـه که جمله ی «شهرما، خانه ی ما» رو میگه، و شما بیننده ی محترم انتظار شنیدن این حرف رو از یک شهرستانی نباید داشته باشی، چرا وقتی تیتراژ یا میان برنامه ای برای معرفی ایران ساخته می شه، باید اون بالا یه برج میلاد هم باشه، یعنی برج میلاد اینقدر مهمه؟
و هزار چرای دیگه که شما بهتر از من می دونید. آخه مگه این تهرانی میگید چیه؟ این فرهنگی که حرفش رو می زنید چیه؟ اگه فرهنگ اینه که تو صف بیان جلو بزنند، یا که تو پیاده رو کیف ت رو بقاپن یا جیبت رو بزنند یا موقع رانندگی عین گاو بپیچند جلوت...، آقا به خّدا نخواستیم، خدایی به قول شما شهرستانی بودن بهتر از تهرانی بودنه ...
و در آخر لازمه این رو هم بگم که در تهران درصدی هم با فرهنگ وجود دارند، اگه شما جزو اون اقلیت هستید، عذر خواهی می کنم.