سامانه ی مکان یابی جهانی (Global Positioning System) سامانه ی هدایت (ناوبری) ماهواره ای است شمال شبکه ای از 24 ماهواره ی در گردش که فاصله ی 11هزار مایلی و در شش مدار مختلف قرار دارند. در واقع، این سامانه ی راهبری و مسیر یابی ماهواره ای است که از شبکه ای از 24 ماهواره تشکیل شده است و این ماهواره ها به سفارش وزارت دفاع ایالات متحده ساخته و در مدار قرار داده شده است. این سامانه در ابتدا برای مصارف نظامی تهیه شد ولی از سال 1980 استفاده ی عمومی از آن آزاد و آغاز شد.
خدمات این مجموعه در هر شرایط آب و هوایی و در هر منطقه از کره ی زمین و در تمام ساعات شبانه روز در دسترس است. پدید آورندگان این سامانه هیچ حق اشتراکی برای کاربران در نظر نگرفته اند و استفاده از آن رایگان است.
ماهواره ها در حال حرکتند و در عرض 24 ساعت دوبار کامل بر گرد زمین می گردند ( هر روز دوبار، با سرعتی حدود 108 مایل در ثانیه). ماهواره های GPS با نام «ناواستار» (NAVSTAR) شناخته می شوند. لازمه ی هر گونه آشنایی با GPS، فراگیری ماهیت اصلی این ماهواره هاست.
اولین ماهواره ی GPS در فوریه ی 1978 پرتاب شد. وزن هر ماهواره تقریبا 2000 پاوند (900 کیلوگرم) و دارای صفحات آفتابی به پهنای 510 سانتیمتر است. هر ماهواره دو سیگنال ارسال می کند: L1 و L2. جی پی اس های غیرنظامی از امواج MHZ.1575.L142 استفاده می کنند.
هر ماهواره حدودا 10 سال فعالیت می کند و جایگزینی ماهواره ها به موقع انجام می شود و ماهواره های جایگزین به موقع به فضا پرتاب می شوند. برنامه ی شبکه ی جی پی اس هم اکنون تا سال 2006 تنظیم شده است و جایگزینی های لازم برای آن ترتیب داده شده است.مسیر گردش ماهواره ها، آن ها را بین عرض جغرافیایی 60 درجه ی شمالی و 60 درجه ی جنوبی قرار می دهند. این امر به معنای آن است که در هر نقطه از زمین و در هر زمان می توان سیگنال های ماهواره را دریافت کرد. هر چه به قطب های شمال – جنوب نزدیک می شویم، باز می توان ماهواره های GPS را دید. هر چند دقیقا بالای سر ما نخواهند بود و این در دقت و صحت عمل آن ها در این نقاط تاثیر می گذارند. یکی از مزایای راه یابی با GPS - نسبت به روش های دیگر زمینی- آن است که این سامانه در هر شرایط جوی و بدون توجه به نوع کاربرد گیرنده ی جی پی اس کار می کند.
خدمات این مجموعه در هر شرایط آب و هوایی و در هر منطقه از کره ی زمین و در تمام ساعات شبانه روز در دسترس است. پدید آورندگان این سامانه هیچ حق اشتراکی برای کاربران در نظر نگرفته اند و استفاده از آن رایگان است.
ماهواره ها در حال حرکتند و در عرض 24 ساعت دوبار کامل بر گرد زمین می گردند ( هر روز دوبار، با سرعتی حدود 108 مایل در ثانیه). ماهواره های GPS با نام «ناواستار» (NAVSTAR) شناخته می شوند. لازمه ی هر گونه آشنایی با GPS، فراگیری ماهیت اصلی این ماهواره هاست.
اولین ماهواره ی GPS در فوریه ی 1978 پرتاب شد. وزن هر ماهواره تقریبا 2000 پاوند (900 کیلوگرم) و دارای صفحات آفتابی به پهنای 510 سانتیمتر است. هر ماهواره دو سیگنال ارسال می کند: L1 و L2. جی پی اس های غیرنظامی از امواج MHZ.1575.L142 استفاده می کنند.
هر ماهواره حدودا 10 سال فعالیت می کند و جایگزینی ماهواره ها به موقع انجام می شود و ماهواره های جایگزین به موقع به فضا پرتاب می شوند. برنامه ی شبکه ی جی پی اس هم اکنون تا سال 2006 تنظیم شده است و جایگزینی های لازم برای آن ترتیب داده شده است.مسیر گردش ماهواره ها، آن ها را بین عرض جغرافیایی 60 درجه ی شمالی و 60 درجه ی جنوبی قرار می دهند. این امر به معنای آن است که در هر نقطه از زمین و در هر زمان می توان سیگنال های ماهواره را دریافت کرد. هر چه به قطب های شمال – جنوب نزدیک می شویم، باز می توان ماهواره های GPS را دید. هر چند دقیقا بالای سر ما نخواهند بود و این در دقت و صحت عمل آن ها در این نقاط تاثیر می گذارند. یکی از مزایای راه یابی با GPS - نسبت به روش های دیگر زمینی- آن است که این سامانه در هر شرایط جوی و بدون توجه به نوع کاربرد گیرنده ی جی پی اس کار می کند.
0 Comment:
ارسال یک نظر
» لطف کنید و درباره‌ی یادداشت بنویسید. اگر مطلب چیز دیگری‌ست، می‌توانید از طریق فرم «تماس با من»، با من مکاتبه کنید. بالای وبلاگ پیدایش می‌کنید.
» نظرات حاوی مطالب توهین‌آمیز -حالا به هر کسی که می‌خواهد باشد- حذف خواهند شد.
» فارسی بنویسید و برای نمایش درست آدرس وبلاگ‌تان، "//:http" را فراموش نکنید.
» پاسخ کامنت‌تان را همین‌جا بینید.