آخییییییش...، دمت گرم، خوب غلنج رو شکستی!

سلام، نتونستم ننویسم، فکر کنم یه جور اعتیاد شده برام، تو پست قبل وبلاگ رو تعطیل کردم ولی نشد دیگه، آخه شما بگید مگه می شه کسی بعد از 44 ماه وبلاگ نویسی (از مرداد 84 به بعد، فکر کنم درست حساب کردم!) بعد یهههههو (یهوی خیلی غلیظ!) تعطیلش کنه؟؟؟!

بی خیال...

نمی دونم می دونید یا نه، ولی احتمالا شما هم جزو همون درصدی هستین که حداقل یه بار کنکور رو تجربه کردین (شایدم نکردین!). خداییش دیگه خسته کننده شده، شیمی، فیزیک، دیفرانسیل و الخ... (همون الی آخر!). لعنتی یکی دوتا هم نیست 40 تاست. حالا چطور اینا رو بخونیم دیگه اون با خداست. اول مهر که درس خوندن رو شروع کردیم گفتم:

«بابا اینا که چیزی نیست حتما صنعتی شریف قبول می شیم!»

اما حالا میگم:

«بابا اینا که چیزی نیست دیگه زابل که قبول می شیم!»

دو ماه دیگه هم که:

«بابا اینا که چیزی نیست مگه دانشگاه آزاد چشه!»

به هر حال بد جور رفتیم تو درسا. سر نماز ما رو از دعاتون بی نصیب نزارین.

آها... راستی تا یادم نرفته هین جا دیگه عید رو هم تبریک بگم، شاید تا موقع کنکور دیگه فرصت نشه.